Μια αναγνώστρια μου έστειλε μήνυμα προτείνοντας μου να κάνω κεφάλαιο για το πώς να διαχειρίζεσαι την αποτυχία και θυμήθηκα εκείνη την φορά που είχα απογοητευτεί τόσο πολύ που δεν ήξερα πώς να συνεφέρω τον εαυτό μου οπότε έγραψα ένα κείμενο ... διότι εννοείτε ότι έχω αυτές τις μέρες. Όλοι τις έχουμε και είναι φυσικό. Η διαφορά μας είναι πώς το αντιμετωπίζουμε.
Οπότε να μερικές σκέψεις της Λύρας πέρσυ με μερικές προσθήκες.
*Το κείμενο το είχα δημοσιεύσει παλαιότερα στο profil μου στο βιβλίο "Mental notes" με τίτλο "Rewοrd" *
Λοιπόν μετά τα τελευταία γεγονότα έχω να συμπεράνω και να πω το εξής :
Στην ζωή μόνο και μόνο επειδή θέλουμε κάτι δεν σημαίνει ότι θα γίνει .
Το να δίνεις το 100 % δε σημαίνει ότι θα το πάρεις πίσω
Το λέει και ο 1ος νόμος της θερμοδυναμικής εξ άλλου !
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό ;
Το σύμπαν δε σου χρωστάει τίποτα. Η θέση στην σχολή δεν γράφει το όνομα σου.
Δεν είναι άδικο να μην παίρνεις αυτό που θέλεις , όσο και να έχεις δουλέψει για αυτό. Η δουλεία, όσο σκληρή και να είναι ,δεν αποφέρει πάντα αυτό που θέλουμε. Η αποτυχία μερικές φορές είναι αναπόφευκτη και έτσι θα έπρεπε να είναι, όσο σκληρό και αν ακούγεται. Μερικά πράγματα καθορίζονται από παράγοντες που δεν μπορούμε να ελέγξουμε -όσο και αν δεν μας αρέσει - είτε αυτοί οι παράγοντες είναι εξωτερικοί είτε εσωτερικοί .
Μερικές φορές απλα δεν είμαστε αρκετοί .
Τι δεν σημαίνει όμως αυτό;
Αυτό δεν πάει να πει ότι δεν αξίζουμε και ότι είμαστε "χαζοί " . Μια αποτυχία δεν καθορίζει την αξία ενός ανθρώπου.Είσαι πολλά παραπάνω απο έναν βαθμό , απο μερικές χιλιάδες μόρια , απο μια θέση σε μια σχολή και αξίζεις επιτυχία , υγεία και ευτυχία στην ζωή σου.
Οι βαθμοί σου είναι απλά νούμερα και υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά πράγματα στην ζωή απο απλά νούμερα που δεν θα σου φέρουν πότε την ευτυχία απο μόνα τους . Το σημαντικό είναι να είσαι καλά στην υγεία σου και να μην χάνεις την ελπίδα σου , όλα τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες και βρίσκονται στην πορεία.
Αντίθετα μια αποτυχία μπορεί μην οφείλετε ολοκληρωτικά σε εμάς και στην προσπάθεια μας , όπως και μια επιτυχία. Μπορεί εκείνη την ημέρα να αρρωστήσεις , μπορεί να έχεις περίοδο , μπορεί να πέσει κάτι που δεν το ξέρεις όσο καλά όσο τα λοιπά κομμάτια της ύλης , μπορεί αυτός που διορθώνει να έχει μια άσχημη μέρα και να ξεσπάσει πάνω σου και άλλα πολλά. Αντίστοιχα μπορεί να πέσει αυτό που θέλεις , να είσαι στα καλύτερα σου και αυτός που σε βαθμολογεί να έχει τα κέφια του.Σκέψου τι οδήγησε σε αυτήν την αποτυχία και αν είναι πράγματι τόσο "δικό σου φταίξιμο" όσο νομίσεις
Επιπλέον η αφοσίωση σε ένα στόχο , η δουλεία που ρίχνουμε σε κάτι δεν είναι ποτέ "τσάμπα κόπος" ακόμα και αν δεν τον πετύχουμε. Οι εξετάσεις πέρα απο το ακαδημαϊκό κομμάτι τεστάρουν και συνάμα κτίζουν τον χαρακτήρα , το "work ethic" την επιμονή και την υπομονή σου .Κάτσε και σκέψου πώς όλο αυτό το τρενάκι του τρόμου σε έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο , σκέψου τι έχεις μάθει για τον εαυτό σου ,πόσο ώριμος έχεις φύγει από αυτό και πόσο πιο συνειδητοποιημένα θα πας στο επόμενο βήμα *είτε αυτό είναι το επόμενο διαγώνισμα είτε οτιδήποτε *.
Το γεγονός ότι αποτύχαμε δεν πρέπει να μας σταματάει από το να προσπαθούμε ξανά και ξανά μέχρι ή να πετύχουμε ή να είμαστε σε θέση να είμαστε ευχαριστημένοι με το πόσο προσπαθήσαμε .
Ένα πράγμα που έχει πει ο mikeius και μου έχει αλλάξει τον τρόπο που βλέπω τις εξετάσεις είναι το εξής :
" Είσαι αγχωμένος ; Είσαι αδιάβαστος δια αυτό είσαι αγχωμένος.Διαβάζεις και είσαι ακόμα αγχωμένος ; Συνέχισε να διαβάζεις μέχρι να μην είσαι αγχωμένος. Δεν σου φεύγει το άγχος; Συνέχισε να διαβάζεις μέχρι να μην έχεις τύψεις ακόμα και αν γράψεις χάλια ... Τόσο !"
Πιο συγκεκριμένα :
Έχεις βάλει στόχο να γράψεις καλά σε ένα διαγώνισμα και μπράβο σου .
Διαβάζεις για αυτό το διαγώνισμα σε ένα βαθμό που εσύ θεωρείς ότι είναι ο μέγιστος.Αξίζει να αναφέρουμε ότι για τον καθένα το "μέγιστο" είναι κάτι ξεχωριστό.Δεν πρέπει το μέγιστο κάποιου άλλου να ορίσει το δικό σου μέγιστο διότι θα αδικήσει τον εαυτό σου. Για εμένα το μέγιστο είναι 8 ώρες την ημέρα , κάθε μέρα , για μια εβδομάδα πριν το διαγώνισμα. Αν εσύ δεν μπορείς να το κάνεις αυτό ή μπορείς παραπάνω δεν σημαίνει ούτε ότι δεν διαβάζεις αρκετά ούτε ότι διαβάζεις υπερβολικά πολύ αντίστοιχά. Δεν σημαίνει ούτε ότι θα γράψεις χειρότερα , ούτε ότι θα γράψεις καλύτερα απο εμένα. Δεν σημαίνει τίποτα.
Δίνεις, λοιπόν , το 100 % της προσπάθειας σου .
Περιμένεις να πάρεις το 100 %
Γράφεις το διαγώνισμα και το αποτέλεσμα δεν είναι το 100 % ... είναι 90 %
Κάθεσαι και κλαις την μοίρα σου
και ρωτάω : "Γιατί κλαις για το γάλα που χύθηκε ;"
Μπορεί να μην πείρες το 100 % και λοιπόν ;
Έκανες κάτι καλύτερο από το 100 % : Έβαλες έναν στόχο και πάλεψες για αυτόν.Μόνο και μόνο αυτό θα έπρεπε να σε κάνει περήφανη για τον εαυτό σου Τώρα αποθαρρυνμένη σκέφτεσαι να μην ξαναδώσεις το 100 % σου στο επόμενο γιατί δεν θα αποδώσει ... και είσαι λάθος !
Διότι δεν υπάρχει τίποτα πιο θλιβερό από κάποιον που έχει χάσει την μάχη πριν καν ξεκινήσει , διότι ναι όταν δεν διαβάζεις όσο μπορείς για ένα διαγώνισμα , αυτό κάνεις.Μην στερείς στον εαυτό σου την πιθανότητα να τα πάει καλά. Όσο πιο πολύ παλεύεις τόσο αυξάνεται η πιθανότητα.Ότι και να κάνεις δεν πρόκειται ποτέ να γίνει 100% , ποτέ δεν μπορείς να πας και να γράψεις έναν σίγουρο βαθμό. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αξίζει να παλέψεις ακόμα και για αυτήν την μικρή ή μεγάλη πιθανότητα επιτυχίας.
Άσε που το 90 % δεν είναι καθόλου άσχημος βαθμός σε σχέση με το 80 % που θα πάρεις διαβάζοντας λιγότερο . Μπορεί να μην είναι άριστο αλλά είναι τουλάχιστον τίμιο .
Πόσο ανώριμο είναι να κλαις για το γάλα που χύθηκε .
Η ζωή είναι πολύ μικρή για να σπαταλάς τον χρόνο σου έτσι , δεν νομίζεις ;
- Λύρα