Γεια σας !
Τι κάνετε;
Εύχομαι να είστε όλοι καλά
Σήμερα θα κάνω ένα κεφάλαιο για τα νέα μέλη της παρέας και θα αναλύσω μερικά πράγματα που καλό θα ήταν να έχεις υπόψιν σου πριν ξεκινήσεις την προετοιμασία.
1. Δεν έχεις όσο χρόνο νομίζεις
Είναι πολύ μεγάλη "παγίδα" και σε έναν βαθμό όλοι πέφτουμε σε αυτήν.
Σκέφτεσαι πως είναι νωρίς ακόμα για να ξεκινήσεις να διαβάζεις οργανωμένα , να βάλεις πρόγραμμα κτλ . Ωστόσο πίστεψε με δεν είναι ! Αν περιμένεις " κάποια σημαδιακή ημερομηνία" για να ξεκινήσεις την σοβαρή προσπάθεια ... νομίζω είναι η σημερινή.
Με αυτό δεν εννοώ ότι πρέπει να διαβάζεις απο τώρα 8 ώρες την ημέρα αλλά ότι πρέπει η προσπάθειά σου να διακατέχεται απο μια συνοχή. Εξάλλου για να δεις πρόοδο πρέπει να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου. Για αυτό ξεκίνα με μια υποτυπώδης οργάνωση ώστε να μην αφήνεις κενά και γίνε σήμερα ο μαθητής που θέλεις να γίνεις στο μέλλον (...μετά τα Χριστούγεννα)
Απο την εμπειρία μου ξεκάθαρα έχω δει ότι το "μυστικό της επιτυχίας" είναι να διαβάζεις όλη την χρόνια. Ακόμα και αν ο στόχος σου είναι τα 10 χιλιάδες μόρια !
2. Θα υπάρξουν άνθρωποι που δεν θα πιστεύουν σε εσένα.
Είναι γεγονός ότι στον δρόμο σου θα βρεθούν καθηγητές οι οποίοι θα σου πουν διάφορα πράγματα
"Δεν κάνεις για αυτήν την σχολή"
"Δεν θα γράψεις ποτέ τόσα πολλά μόρια"
"Δεν θα γράψεις ποτέ τον βαθμό που θες στο μάθημα τους"
"Δεν είσαι στο σωστό πεδίο"
Έχω ακούσει πολλές φορές την ιστορία ...
Από την μια λες "ok καθηγητές είναι , κάτι θα ξέρουν τόσα χρόνια εμπειρία" όμως κανένας δεν μπορεί να δει τι έχεις μέσα σου και τι όχι , τι μπορείς να κάνεις και τι όχι.
Είναι σημαντικό να δεχόμαστε την κριτική και να κάνουμε αυτοκριτική , διαφορετικά δεν θα εξελιχθούμε , όμως υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην κριτική και στην κακία. Και ναι , το να πεις σε ένα παιδί τρίτης λυκείου τέτοιες φράσεις είναι κακία.
Παράλληλα (να κάνω τον συνήγορο του διαβόλου ) μερικοί καθηγητές λένε όντως μια γνώμη με επιχειρήματα και όσο και αν μας πληγώνει πρέπει να την ακούσουμε , να σκεφτούμε κριτικά και να δούμε αν όντως έχουν κάποιο δίκαιο σε αυτά που λένε. Διότι είναι πολύ επικίνδυνο να βαφτίζουμε το κάθε τι "κακία" και να μην ακούμε τον άλλον που μας λέει κάτι με καλή πρόθεση όσο και αν μας στεναχωρεί.
Και να γυρίσω πίσω στο αρχικό μου point αν κάποιος καθηγητής λέει κακίες τότε ζητήστε να αλλάξετε καθηγητή. Γενικά μην ντρέπεστε να ζητήσετε να αλλάξετε καθηγητή ... μην είστε σαν και εμένα.
3. Τα θεαματικά αποτελέσματα θέλουν θεαματική προσπάθεια.
Το έχω πει πολλές φορές στο βιβλίο και θα το ξαναπώ : Είναι άδικο να περιμένεις απο τον εαυτό σου να εξελιχθεί όταν όλη την χρονιά ξύνεσαι. Μπορείς να φτάσεις στην βαθμολογία που θέλεις αρκεί να προσπαθήσεις αρκετά και κυρίως με "τον σωστό τρόπο"...
Μάλλον σας ακούγετε κλισέ αλλά αφήστε με να εξηγήσω : Όπως μάλλον είχατε δει σε προηγούμενο κεφάλαιο πήρα 20 στην φυσική την δεύτερη χρονιά και ένα 16 την πρώτη.Τι και αν σας έλεγα ότι στα καλοκαιρινά της τρίτης λυκείου πείρα στο διαγώνισμα του φροντιστηρίου 10 ; Αλήθεια στην αρχή της προετοιμασίας δεν ήξερα τίποτα απο φυσική και ποτέ δεν ήμουν "καλή" ή "είχα την 6η αίσθηση" .
Η "εξέλιξη μέσω της σκληρής δουλειάς" δεν είναι μια θεωρία είναι κάτι που αλήθεια βίωσα και θέλω να πιστέψετε και εσείς.Δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγετε το ξέρω *είχε πολύ κλάμα , απελπισία , διάβασμα και ανασφάλειες* αλλά η χαρά που έχεις μετά για το αποτέλεσμα των κόπο σου σε κάνει να καταλάβεις ότι όλα αυτά άξιζαν.
4.Βάλε έναν στόχο.
Το έχω δει και αυτό ο παραμύθι 420284 φορές. Το κλασικό "Ε μωρέ δεν ξέρω , θα γράψω όσο καλύτερα μπορώ και θα δω που περνάω "
Και αλήθεια σας λέω ... δεν πήγε πολύ καλά.
Δεν βγαίνει η χρονιά των πανελληνίων χωρίς στόχο *Είτε βαθμολογία είτε σχολή*
Δεν είναι ανάγκη να το βροντοφωναζεις , κράτα για τον εαυτό σου κάτι για να δουλέψεις προς αυτό. Που να σκέφτεσαι όλες εκείνες της φορές που απλά θέλεις να τα παρατήσεις ή που προτιμάς να πας να χαζέψεις στο κινητό σου.
*και για να φανεί πόσο ψαγμένο άτομο είμαι*
Ένας απο τους Εβραίους που ήταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης είπε στο βιβλίο του "Το νόημα της ζωής" ότι ουσιαστικά οι άνθρωποι που επιβίωσαν μέχρι το τέλος ήταν αυτοί που είχαν έναν λόγο να το κάνουν, μια οικογένεια που τους περιμένει στο σπίτι , ακόμα και ας βρήκαν το τίποτα μόλις τελείωσε ο πόλεμος.
Δεν θέλω να συγκρίνω το ολοκάφτομα με τις πανελλήνιες , απλά θέλω να τονίσω πόσο σημαντικό είναι να βρεις έναν λόγο να βασανίζεσαι και πόσο ευκολότερη θα κάνει την ζωή σου.
Να σημειώσω όμως ότι κατά 99% πάντα πάμε λίγο πιο κάτω απο τον στόχο μας.Όποτε αν πχ η σχολή σου έχει βάση τα 15 k καλό θα ήταν να μην στοχεύσεις τα 15 αλλά τα 16 χιλιάδες !
5. Δεν γράφεις άσχημα στα διαγωνίσματα επειδή "αγχώνεσαι"... απλά είσαι αδιάβαστος.
Το ξέρω ότι υπάρχει κόσμος που έχει όντως θέμα με το άγχος σε βαθμό που επηρεάζει την απόδοση του και γενικά την λειτουργικότητα του . Αν ισχύει κάτι τέτοιο τότε καλύτερα να πας σε ένα ειδικό ψυχικής υγείας .
Οι υπόλοιποι τώρα : Να κάτι άλλο που ακούω συχνά και θεωρώ ότι σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό είναι μια φθηνή δικαιολογία που συχνά λες και στον ίδιο σου τον εαυτό. Στο 99% των περιπτώσεων αυτό το άγχος προέρχεται απο ανασφάλεια που πηγάζει απο την έλλειψη διαβάσματος. Αν νιώθεις ανασφάλεια και άγχος όταν γράφεις ένα συγκεκριμένο μάθημα ή έναν συγκεκριμένο τύπο ερωτήματος απλά δώσε λίγη περισσότερη προσοχή στην προετοιμασία σου.
Δεν είναι ντροπή να μην έχεις διαβάσει για κάτι ή να μην έχεις δώσει το 100% σου. Απλά δεν υπάρχει λόγος να δικαιολογείσαι λέγοντας ότι "αγχώθηκες" επειδή δεν δουλεύεις ουσιαστικά πάνω στο πρόβλημα σου και απλά το συνδέεις με μια αόριστη αιτία .
Είναι σκληρό αλλά κάποιος πρέπει να το πει!
Αυτά λοιπόν απο εμένα , θα υπάρξει part 2 απλά δεν ήθελα να γράψω ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο!
Τα λέμε στο επόμενο το όποιο θα αφορά μάλλον την "Δεύτερη φορά"
-Λύρα